In het najaar van 2018 zal bij ACCO het nieuwe boek ‘Sociale dialoog: kans of kwelling?’ van AMS-professor Peggy De Prins verschijnen. In aanloop naar deze publicatie reflecteert Peggy telkens vanuit alledaagse ervaringen op het thema van de sociale dialoog.
Ken je het dilemma? Je wil je dochter- of zoonlief (en bij uitbreiding: neef, nicht, petekind, kleinkind, …) een plezier doen, maar loopt steevast verloren in het doolhof van hypes, haves and have-nots. Omdat je geen blauwtje wilt lopen, beslis je ofwel een bon te kopen, ofwel de enveloppe te vullen.
"Mijn zoon onderhandelt handig als het gaat over ‘zijn’ verdiensten bij een goed rapport. 'Voor wat, hoort wat', luidt zijn devies."
Met dit laatste doe je mijn zoon (een tiener) een groot plezier. Hij gaat graag zelfstandig shoppen en onderhandelt ook handig als het gaat over ‘zijn’ verdiensten bij een goed rapport. Voor wat, hoort wat; zo luidt zijn devies en hij bepaalt ook graag zelf hoeveel euro hij ermee verdient. Charmeur als hij is, trap ik er steeds weer in.
Zoon vs. dochter
Voor mijn dochter (een puber) is het een ander verhaal. Een enveloppe zou eerder een teleurstelling zijn. Zij stelt een kwalitatief cadeau erg op prijs, liefst zo gepersonaliseerd mogelijk. Er moet een boodschap bij. Op het moment dat er een woordenboek Engels verpakt onder de kerstboom lag, werd ze groen van het lachen. De gepersonaliseerde boodschap luidde immers dat ze nooit ofte nimmer nog op de dag zelf van het examen Engels mij de boodschap mocht geven ‘mama, ik mag een woordenboek gebruiken, maar ik heb er nog geen.’ Dat was touché.
"Mijn dochter stelt een kwalitatief cadeau juist erg op prijs, liefst zo gepersonaliseerd mogelijk. Er moet een boodschap bij."
De vierde 'bouwsteen voor een nieuwe sociale dialoog' ligt in het verlengde. Waar mijn zoon een zeer klassieke invulling geeft aan de ruilrelatie (geef hem maar ‘boter bij de vis’), wil mijn dochter duidelijk meer. Zij is vooral geïnteresseerd in het ‘software’-verhaal. Mijn assumptie is dat dit verhaal ook meer en meer weerklank krijgt in de sociale dialoog.
HR hardware vs. HR software
Waar in het verleden de focus in het discours van de sociale partners vooral op de financiële loons- en arbeidsvoorwaarden lag (de zogenaamde HR-hardware), zien we vandaag een verruiming naar thema’s als kwaliteit van arbeid, werkbaar werk en duurzame inzetbaarheid (de zogenaamde HR-software). Een gunstige evolutie volgens mij. De software-thema’s zetten immers de deur open voor een open, constructieve dialoog, terwijl overleg over de hardware-thema’s veelal binnen een sfeer van harde onderhandeling plaatsvindt.
"Waar de dialoog zich vroeger focuste op de financiële loons- en arbeidsvoorwaarden, zien we vandaag een verruiming van thema's."
Wil je meer weten over de sociale dialoog?
