Toen ik een tijdje terug op vrijdag mijn favoriete krant opensloeg, kon ik mijn geluk haast niet op. Pedro De Bruyckere en Paul Kirschner kregen blijkbaar een vermelding in het editoriaal van het toonaangevend wetenschappelijk tijdschrift Nature naar aanleiding van hun onderzoek naar digital natives… Dat is een hele eer en een blijk van erkenning voor hun bijdrage tot de wetenschap. De belangrijkste conclusie van hun onderzoek: "De digital native bestaat helemaal niet".
Ik ben bijzonder blij dat deze mythe hierbij ontkracht is. Ik had al zo’n vermoeden als ik naar mijn eigen kinderen en andere millennials keek: niet twee zijn er hetzelfde!
"Ik ben blij dat de mythe rond de digital native ontkracht is. En dé 45-plusser bestaat ook niet."
Bij deze zou ik nog een hardnekkige mythe willen doorprikken: dé 45-plusser bestaat ook niet. Hoe ik dat met zoveel stelligheid durft te beweren, vraagt u zich misschien af. Wel… ik ben ervaringsdeskundige want ik werd recent 45. Bij het nemen van die kaap heb ik niet gemerkt bij een nieuwe groep aan te sluiten en hun kenmerken over te nemen. Ik heb evenmin de indruk dat andere 45-plussers plots aan een bepaald stereotype voldoen.
"Variatie en diversiteit zijn de norm geworden."
Vergeef mij de ironische toon van deze blog. Het enige wat ik wil doen, is het risico op stereotypering aan de kaak stellen. Meer en meer zullen we in het benaderen van klanten en in de samenwerking met medewerkers oog moeten hebben voor wat hen onderscheidt. Variatie en diversiteit zijn de norm geworden. Mensen staan verschillend in het leven. Wat hen drijft en onderscheidt, verdient ook de aandacht van werkgevers. We zien de arbeidsrelatie personaliseren, kijk bijvoorbeeld naar flexibele verloning die steeds meer doorgang vindt.
"We zien de arbeidsrelatie personaliseren door meer te kunnen inspelen op de verschillende behoeften van medewerkers."
De mate waarin we kunnen inspelen op de verschillende behoeften van medewerkers, naar loon maar ook naar contract of arbeidstijd, zal bepalend zijn voor de aard en kwaliteit van de arbeidsrelatie. Waaraan zullen we merken of we succesvol zijn? Aan de mate waarin mensen bereid zijn voor een bepaalde organisatie te gaan werken, of ze langer of korter willen blijven, de graad van het ziekteverzuim, hun engagement en loyaliteit… Redenen te over om niet meer te denken in stereotypen maar vooral in de variatie. Laten we de diversiteit omarmen!
"De complexiteit die diversiteit met zich meebrengt kan door technologie beheersbaar worden."
Dat is uiteraard geen evidentie, hoor ik je denken. En je hebt gelijk, want de complexiteit om dit alles te beheersen neemt alleen maar toe. Maar technologie kan die complexiteit beheersbaar maken, zodat we flexibel kunnen blijven omgaan met de veranderende behoeften van medewerkers doorheen hun levensloopbaan.
